Placki ziemniaczane z przepisu mojej babci -chrupiące na zewnątrz i puszyste w środku. Smaczniejszych jeszcze nie jadłam

Placki ziemniaczane to proste danie znane w całej Europie Wschodniej, które można przyrządzić na słono oraz na słodko. Wszyscy uwielbiają chrupiące i złote placki, ale co zrobić, aby były idealne? Oto kilka przydatnych wskazówek.

Zawsze jak robimy masę ziemniaczaną to dość szybko zaczyna ona ciemnieć, zwłaszcza kiedy używamy tanich sklepowych ziemniaków, a nie ekologicznych. To oczywiście naturalny proces, ale można go uniknąć. Jak to zrobić? Istnieją na to dwa sposoby.

Kiedy przygotowujemy masę z ziemniaków to musimy posypać ją delikatnie z wierzchu mąką pszenną. Następnie przykrywany miskę ścierką i odstawiamy w jakieś ciemne miejsce. Warto też dolać do ziemniaków trochę mleka, albo śmietany.

Aby placki wyszły perfekcyjne trzeba je też odpowiednio smażyć. Patelnia powinna być porządnie rozgrzana. Najlepiej użyć w tym celu patelni teflonowej do której nie będą przywierać nasze placki.

Nalewany olej roślinny np. rzepakowy lub z pestek winogron i czekamy, aż uzyska wysoką temperaturę. Dopiero wtedy wylewany masę ziemniaczaną.

Placków nie należy przewracać cały czas podczas smażenia. Najpierw czekamy, aż zarumienią się z jednej strony i dopiero wtedy odwracamy na drugą stronę. Przygotowane placki najlepiej podawać od razu po smażeniu.

Nie należy ich też odgrzewać, ani kłaść jeden na drugim, bo po jakimś czasie zrobią się niedobre i gąbczaste. Jeżeli usmażymy dużą porcję placków i nie ma kto ich zjeść to możemy je przetrzymać jeszcze w gorącym piekarniku.

Placki z ziemniaków możemy polać śmietanką, albo zjeść je na słodko z cukrem pudrem, musem jabłkowym lub smażonymi owocami. Nie powinniśmy wtedy dodawać cebuli do ciasta.

Jeżeli mamy ochotę na placki wytrawne to można podawać je z sosami np. pieczarkowym, koperkowym czy wiejskim. Placki pasują również do łososia, oscypków i żurawiny.